Bozüyük’te yaşayan 89 yaşındaki Şükriye Yılmaz, 77 yıldır ağabeyi, eşi, çocukları ve torunları için yazdığı şiirlerini "Kader Yolum" isimli kitapta bir araya getirdi. Kitabın basımının ardından çocukları, torunları ve akrabalarının katılımıyla bir de imza günü düzenledi. 89 yaşındaki şair ninenin bu azmi ‘Ne de olsa eski toprak şimdiki gençlere taş çıkartıyor. Maşallah’ söylemlerine neden oldu.
Şükriye Yılmaz, ilkokula gitmeden okuma yazmayı ağabeyi Nurettin Kaya'dan öğrendiğini söyledi. Hem şiir yazmak hem de hikâye yazma idealinin devam ettiğini ve ömrüm yeterse yazmak istediğini kaydetti.
Yılmaz, "Ağabeyimin ölümüyle şiirler yazmaya başladım. Yani 12-13 yaşlarında şiir yazmaya başladım. Ev içerisinde yaramazdım ama dışarıya karşı da usluydum. Annem, beni okutmak istemedi. Ben de okuyup ya öğretmen ya da ebe olmak istiyordum. Annemin gönlünü yaparak, komşu kızlarla birlikte okula gitmeye başladım. Ailem beni küçük yaşta nişanladı. Nişanlıyken kaçak olarak gidip, kendimi Ankara Kız Lisesinin ortaokul kısmına yazdırdım. 12-13 yaşlarında evlendim. Ortaokula yeni başlamışken nişanlım Murat Yılmaz ve ailemle İnönü kasabasına döndük. İnönü'de evlendim. 14 yaşında anne oldum. Komşularımız, 'çocuktan çocuk' derlerdi.
Eşim okuma yazma bilmediği için ben babasına mektup yazardım o da imza atardı. Annem bizim elbiselerimizi yıkardı, çocuklarımıza bakardı. Ben devamlı kitap okurdum. Eşim de değirmende çalışırdı. Eşime okuma, yazmayı, matematiği ben öğrettim. Gündüz değirmende çalışırdı, akşamda evde ders çalışırdık. Benim de hoşuma gidiyordu, en büyük hayalim olan öğretmenlik hevesimi almış oluyordum. Anne olunca öğretmenlik ve ebelik hayalimde muvaffak olamadım. Hayalimi gerçekleştiremeyince şiir yazmaya başladım.
Bugün hala yazmaya ve karalamaya gayret ediyorum. Bu yaşıma rağmen kabiliyetimi kaybetmediğimi görüyorum. Şiir yazmak kabiliyet meselesi ama herkes yazabilir. Torunlarım için çok sayıda şiir yazdım. Mutlu bir yaşam sürdürdüğümü düşünüyorum, acısıyla ve tatlısıyla. Biraz gücüm olsa yine yorgan dikip, nakış işlemek istiyorum. Eşimle çok fakirlik çektik ama mutluyduk. Yazdığım şiirleri çocuklarım, gelinlerim, torunlarım, akrabalarım ve komşularım okurdu. Torunum Ergin Bak ile arkadaşlarının katkılarıyla içinde ağırlıklı, eşime, çocuklarıma, torunlarıma ve savaş yıllarındaki yaşanan olayları anlatan yaklaşık 100 şiirin bulunduğu 'Kader Yolum' adlı ilk şiir kitabımı çıkarttım. Şiirlerimin yanında bazen de ninelerimizden dinlediğim hayat hikâyelerini bilhassa savaş yıllarında çekilen acıları kaleme alarak hikayeleştiriyorum. Hem şiir yazmak hem de hikaye yazma idealim devam ediyor. Ömrüm yeterse yazmak istiyorum" dedi.
İşçi emeklisi olan eşini 72 yaşında kaybettiğini hatırlatan Yılmaz, hayatını çocuklarına ve torunlarına adadığını belirtti. Şiirlerinin kitap haline getirilmesinden dolayı çok mutlu olduğunu ve bu mutlu gününde yanında olan herkese teşekkür etti.
İmza gününe Belediye Başkanı Fatih Bakıcı, Kent Konseyi Başkanı Osman Tekeli ve Belediye Meclis Üyesi Hüseyin Kösemen de katılarak Şair Şükriye Yılmaz’ı bu mutlu gününde yalnız bırakmadılar.