Ah şu çocuklar, ne de çok mağdurlar. Dövülüyorlar, aşağılanıyorlar, kötü kötü kızgın/ öfkeli bakışlara maruz kalıyorlar, sevilmiyorlar, okşanmıyorlar, ilgilenilmiyorlar, kıyaslanıyorlar, hatta ve hatta ebeveynleri tarafından cinsel tacize bile uğruyorlar. Tüm bunların sonunda çocukların uğradığı hastalıkların ucu ise çok açık tabiiki de.
Peki önce kimi tedavi etmeliyiz? Klinik açıdan bakıldığında psikolojik hastalık belirtileri anne babada da olabiliyor. Fakat ebeveynler biz sağlıklıyız bizde hiç bir sey yok diyorlar. Peki psikolojik anlamda sağlıklı insan kime denir? Bu sorunun cevabı için belki uzun uzun cümleler yazılır onun yerine şu şekilde ifade edeyim, yukarıdaki davranışların hiç birini ve belki daha fazlasını başkasına ya da çocuğuna uygulamayan kişidir. Fakat ebeveynlerin yukarıdaki davranışlari bizim tanımımıza uymayabiliyor. Tabii ki her zaman her sorun aile değildir. Ama bazen ya da bir çoğu zaman sebepler anne baba olabiliyor. Yaşanan sorunlar için destek almakta geç kalma.